نوشتم

مثل کودکی که مدادش را برمیداره و دفترش را خط خطی میکنه، قلم برداشتم و مشغول نوشتن شدم، نوشتم تا از حرفهایی که توی دلم سنگینی میکرد کم شه، نوشتم تا سبک شم، نوشتم تا همه چیز عوض شه تا حالم خوبشه؛ اما نشد، نمیشه! 

نوشتن برای خاطره ساختنِ نه برای از یاد بردن! 

خاطره ها حتی با آلزایمر هم از یاد نمیرن، فقط مرگ میتونه همه چیز را از یادِ آدم ببره.