یکی از کارهای قبل از خواب هرشبم اینه که اول مهتابی اصلی اتاقم را خاموش کنم بعد توی تاریکی چراغ بالای سرم را تق! روشن کنم و یک کار جا مونده را انجام بدم مثل خوندن یک مطلب از روی یک کاغذ، چک کردن برنامه فردا، یا کوک کردن ساعت یا وصل کردن گوشی به شارژر! همین! انگار که کل کارهای روزم انجام شده و کل مشکلاتم توی اون روشنی کم چراغ حل شده، خیالم راحت میشه و بعد دوباره؛ تق! لامپو خاموش میکنم و باز توی فکر فرو میرم و اگه بتونم ذهنمو غافلگیر کنم میخوابم.

دکتر ظریف خسته نباشید، همین که چراغ امیدی را در دل مردم روشن کردید ممنونیم.