معمولا به هر چیزی که دلبسته میشم کمی بعد از بین میره، البته نه دلبستگی من بلکه اون شی از بین میره.

مثل موبایلهام! اولین گوشی محبوبم جوری خاموش شد که دیگه هیچوقت روشن نشد و هنوز هم توی انباری در اغما به سر میبره، دومین گوشی محبوبم دچار آب گرفتگی شد و دیگه هیچوقت به شکل اولش برنگشت، اعتراف میکنم سر گوشی محبوب بعدی یک هووی ناخواسته اومد که منجر به طلاق ایشون شد البته هنوز هم دارم عکسهاشو! و اما آخرین محبوب چند روز پیش بر اثر سانحه تصادف کمی تا قسمتی خاک شیر شد که فکر میکنم آه گوشی قبلیم دامنشو گرفت.

محبوب های دیگری هم بودن مثل دوچرخه ام که روز اول مدرسه دزد بردش یا روان نویس محبوبم که ناگهان غیب شد. اما مشکل از جایی شروع میشه که این دلبستگیها اگه شامل یک موقعیت یا یک شخص هم بشه به سرعت از صفحه روزگار که نه ولی از دنیای من محو میشه.

از این امر ناراحت بودم تا وقتی که دیدم همیشه چیز بهتری جای شی دوست داشتنی قبلی را گرفته یا موقعیت بهتری به دست آوردم و یا حتی دوستای بهتری پیدا کردم و همین باعث دلگرمی من میشه.