- محمود بنائی
- سه شنبه ۱ مهر ۹۳
- ۰۲:۳۰
- ۴ نظر
امروز بالاخره بعد از چند ماه تلاش، آبجیم موفق شد از پایان نامه اش دفاع کنه. هرچند که می تونست و می باید که زودتر انجام می شد اما!
گاهی ما یک توانایی هایی داریم که خودمون یا ازش بی خبریم و یــــا تـــــــرس بی مورد، باعث میشه که به خودمون اعتماد نکنیم!
و فکر میکنم دلیل این فرصت سوزی چند ماهه همین بود.امروز(یعنی دیروز) خیلی خوشحال بودم که یکی از دغدغه های این مدتم تموم شد.
اساتید بسیار دوست داشتنی ای داشت و داوری که بیشتر از همه نگرانش بود! جناب دکتر شهابی مردی فرهیخته و بسیار دقیق و کاملا عادل، که در تصمیم گیری نهایی به جز دو نمره مقاله! فقط 0.25 کم کردن.
پی نوشت: دکتر فرقانی استاد راهنما؛ با بیش از چهل سال تجربه علمی انقدر فروتن و دوست داشتنی هستن که همه از شنیدن صحبتهاشون لذت میبرن. غبطه میخورم که چرا هیچ وقت همچین اساتیدی نداشتم.(چهره مهربان و دوست داشتنی دکتر گویای همه چیز هست)
جناب دکتر حسینی پاکدهی استاد مشاور؛ بسیار متواضع و فروتن و با محبت